Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy, Olimpijscy Herosi, Puchar bogów, Apollo i Boskie Próby, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Ostrzegałam cię, córko. Ten drań Hades to nic dobrego. Mogłaś wyjść za boga lekarzy albo boga prawników, ale nieee. Ty musiałaś zjeść ten granat.
— Demeter do Persefony; Ostatni Olimpijczyk
Demeter – grecka bogini płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż i rolnictwa. Ma córkę Persefonę oraz męża Karmanora. Jej rzymską odpowiedniczką jest Ceres.
Historia[]
Narodziny i ratunek[]
Kronos, jej ojciec.
Demeter była drugim dzieckiem Kronosa, króla tytanów i jego siostrzanej żony, Rei. Ponieważ Demeter była boginią (członkiem piękniejszej i potężniejszej rasy nieśmiertelnych niż Tytani), Kronos, obawiając się, że przepowiednia otrzymana od Uranosa pewnego dnia się wypełni i córka obali go z tronu, szybko połknął ją w całości, czym sprawił swojej żonie kolejny powód do smutku (która wcześniej rozpaczała po takim samym losie, który spotkał Hestię). Demeter spędziła dzieciństwo w żołądku ojca wraz z pozostałą czwórką swojego rodzeństwa: starszą siostrą, Hestią, młodszą siostrą, Herą i młodszymi braćmi, Hadesem i Posejdonem, z których wszyscy zostali połknięci krótko po swoich narodzinach. Ponieważ byli nieśmiertelni, nie mogli umrzeć, pomimo że byli uwięzieni w żołądku swojego ojca, a co za tym idzie żyli w skrajnie niestabilnych i niebezpiecznych warunkach. W rezultacie Kronos stał się znany jako "Król Kanibal". Rea prosiła Kronosa, aby oszczędził dzieci, jednak ten w ogóle nie zamierzał tego słuchać. Jednak królowa świata wkrótce urodziła swoje szóste i zarazem ostatnie dziecko, Zeusa, którego potajemnie wychowywała na Krecie (była to rada otrzymana od Gai), z dala od Góry Othrys. Gdy Zeus dorósł został podczaszym w pałacu na górze Othrys.
Demeter została ostatecznie uwolniona podczas finałowego konkursu picia, który Kronos miał ze swoimi braćmi i krewnymi. Zeus dodał niezwykle potężny środek wymiotny do kielicha Kronosa, co spowodowało, że król Tytanów zwymiotował całą zawartość swojego żołądka w kolejności odwrotnej do połknięcia dzieci: najpierw kamień który Rea dała mu zamiast Zeusa, potem Posejdona, a za nim Hadesa, Herę, Demeter i na samym końcu Hestię. Zeus przygotował również potężne mikstury ze środkiem usypiającym dla innych tytanów, aby cała szóstka bogów mogła bez przeszkód uciec. Zeus szybko przedstawił się swojemu starszemu rodzeństwu i wszyscy (łącznie z Demeter) szybko opuścili górę Othrys, zanim ich krewni odzyskali przytomność i zdali sobie sprawę co się wydarzyło.
Wkrótce potem Demeter i pozostali bogowie uznali Zeusa jako swojego przywódcę, ponieważ to za jego sprawą odzyskali utraconą wolność i poparli jednomyślnie konieczność wypowiedzenia wojny przeciwko ich tyranicznemu ojcu. Demeter była szczególnie zgorzkniała w stosunku do Kronosa i przysięgała, że nigdy nie wybaczy ojcu jego występku. Jednak ponieważ Tytani byli dobrze uzbrojeni, a bogowie wciąż nie posiadali żadnej broni, Demeter zgodziła się pomóc Zeusowi w wypuszczeniu Starszych Cyklopów i Sturękich z Tartaru.
Uwolnienie starszych Cyklopów i Sturękich[]
Brat Demeter, Hades, był bardzo biegły w nawigacji pod ziemią i dlatego był w stanie poprowadzić ich wszystkich do Tartaru (przez sieć podziemnych tuneli). Tam, uwięzieni w strefie maksymalnego bezpieczeństwa, otoczeni ogromnymi murami z brązu i fosą lawy, strzeżeni przez zaciekłe demony, przebywali starsi Cyklopi i Sturęcy. Ich strażniczką, była Kampe, najbardziej okrutna i przerażająca że wszystkich potworów w całym Tartarze. Nawet sam Zeus, Posejdon i Hades początkowo wzdrygali się z przerażenia, gdy po raz pierwszy stanęli na przeciwko piekielnego potwora. Jednak bogowie przezwyciężyli swój strach i udało im się wkraść w pobliże Sturękich i starszych Cyklopów. Zeus zdołał porozmawiać z cyklopem Brontesem i przekonał go, by razem z innymi cyklopami stworzył potężną broń dla niego i jego rodzeństwa za plecami potwora. Trzej starsi Cyklopi wykuli trzy niezwykle potężne przedmioty: Piorun Piorunów (dla Zeusa), Trójząb (dla Posejdona) i Hełm Mroku (dla Hadesa). Dzięki swojej nowej broni Zeus zabił Kampę za sprawą swojego Pioruna, a Posejdon roztrzaskał łańcuchy starszych Cyklopów i Sturękich, tym samym uwalniając ich z niewoli na jaką skazał ich Kronos. Później Hades bezpiecznie wyprowadził swoje rodzeństwo i wujów z Tartaru. W zamian za uwolnienie wszyscy z sześciu wujów pierwszych bogów (w tym Demeter) zgodzili się walczyć po ich stronie w nadchodzącej wojnie z Tytanami.
Tytanomachia[]
Wkrótce po powrocie z Tartaru Demeter i jej rodzeństwo oficjalnie wypowiedzieli wojnę Kronosowi i innym Tytanom, co zaowocowało straszliwym 11-letnim walkom. Starsi Cyklopi wkrótce wykuwali potężny złoty miecz dla Demeter, którą dzielnie dzierżyła w walce z Tytanami. Tytani początkowo mieli przewagę, ponieważ byli dobrze uzbrojonymi i znacznie bardziej doświadczonymi i wykwalifikowanymi wojownikami. Jednakże, wraz z upływem lat wojny, bogowie szybko stali się również wykwalifikowanymi wojownikami, a także z pomocą ich nowej, niezwykle potężnej broni, a także pomocy Starszych Cyklopów i Sturękich (udowodniono ich ogromną siłę i doskonałe umiejętności kucia; aby być bardzo pomocnym), bogowie w końcu zwyciężyli.
Przygotowując się do ostatecznej bitwy wojny, Demeter wraz z rodzeństwem wstąpili na Olimp (najwyższą górę w Grecji po Orthys). Podczas ostatecznej bitwy Zeus użył swojego Pioruna Piorunów, by odciął szczyt Góry Othrys i rzucił Kronosa ze swojego czarnego tronu, pokonując Króla Tytanów. Wkrótce bogowie zaatakowali ruiny Góry Orthys, a na koniec pojmali Atlasa, Hyperiona, Japetosa, Kriosa i Kojosa.
W następstwie bitwy Starsi Cyklopi przykuwali wszystkich pokonanych Tytanów, podczas gdy Hekatonhejrowie zmusili ich do uklęknięcia przed Zeusem, Posejdonem i Hadesem. Zeus wziął kosę swego ojca i pokroił Kronosa na tysiąc kawałków, po czym rzucił go do Tartaru, wraz z resztą jego zwolenników (z wyjątkiem Atlasa, który był zmuszony trzymać Niebo).
Po I wojnie z tytanami[]
Bogowie wybrali Olimp jako swoją oficjalną siedzibę, zaś Starsi Cyklopi zbudowali dla nich wspaniałe pałace. W rezultacie bogowie zaczęli nazywać siebie olimpijczykami. Wkrótce potem bracia Demeter (Zeus, Posejdon i Hades) podzielili świat między siebie: Hades otrzymał krainę umarłych (podziemia), Posejdon zdobył morza, a Zeusowi przypadło niebo jako jego domena, stając się królem Olimpu i olimpijczyków.
Jeśli chodzi o samą Demeter, stała się boginią rolnictwa, zbiorów i płodności. Często odwiedzała śmiertelników i uczyła ich niezbędnych umiejętności w rolnictwie. Podróżowała złotym rydwanem ciągniętym przez bliźniacze smoki, a także nosiła lśniący złoty miecz u swego boku (który albo używała do cięcia pszenicy, albo do walki w razie potrzeby). Odkąd jej starsza siostra Hestia postanowiła pozostać dziewicą boginią, była pierwszą boginią, na którą spadła uwaga Zeusa, Posejdona i Hadesa, zwłaszcza, iż była piękna, dobroduszna oraz doskonale gotowała.
Demeter odrzuciła wszystkie propozycje małżeństwa (choć nadal miała dzieci z Zeusem i Posejdonem), ponieważ wolała poświęcić się obowiązkom jako bogini żniwa i płodności. Przewodniczyła także najważniejszym kultom tajemnic, które obiecały inicjowanym drogę do błogosławionego życia po śmierci.
Romans z Zeusem[]
Nadszedł jednak czas, gdy Zeus (który właśnie zakończył swoje małżeństwo z tytanidą Temidą) postanowił zdobyć Demeter. Pomimo długiej walki pomiędzy tymi dwoma, w której obydwoje ciągle zmieniali postać Zeus zdołał skutecznie uwieść Demeter zmieniając się w węża. Cieszyli się związkiem, który zaowocował pierwszym dzieckiem Demeter: bardzo piękną córką o imieniu Persefona. Choć romans dobiegł końca, Demeter nadal był szczęśliwa, bo kochała swoją ukochaną córkę, która była jej okiem w głowie.
Persefona dorastała bez żadnych zmartwień, zawsze u boku swojej matki, która dzieliła z nią trochę swojej władzy nad roślinnością, aż w końcu stała się boginią wiosny i kwiatów. W rzeczywistości Demeter tak bardzo kochała Persefonę, że uważała ją za światło swojego życia i poświęcała jej cały swój czas.
Romans z Posejdonem[]
Kilka lat po urodzeniu Persefony Demeter zdecydowała się na wakacje na plaży. Idąc wzdłuż plaży została zauważona przez swojego brata Posejdona.
Bóg morza pojawił się przed nią, ubrany w swoje najlepsze zielone szaty, z koroną muszli na głowie i trójzębem w dłoni po czym spróbował ją zdobyć. Uciekając Demeter próbowała ukryć się w pobliskim stadzie dzikich koni, przekształcając się w białą klacz. Jednak Posejdon nie tylko posiadał moc zmiany postaci, ale także był "bogiem koni", dlatego posiadał doskonałą znajomość i boską kontrolę nad nimi. Szybko przekształcił się w silnego białego ogiera i pogalopował za nią. Dogonił stado i sprawił, że konie rozstawiły się przed nim i otoczyły Demeter, po czym skutecznie ją uwiódł.
Wkrótce potem Demeter urodziła bliźniaki: Despoinę (bogini) i Ariona (nieśmiertelnego ogiera, który mógł biec szybciej niż cokolwiek na świecie). Despoina stała się później pomniejszą boginią płodności oraz opiekowała się świątyniami Demeter jako jej arcykapłanka po osiągnięciu dojrzałości. Jednak jej brat bliźniak, Arion, odegrał znacznie bardziej znaczącą rolę w mitologii, biorąc pod uwagę, jak często przychodzi on z pomocą bohaterskim półbogom (takim jak Herakles).
Związek z Jazjonem[]
Wkrótce potem Demeter zakochała się w Iasion, przystojnym i dobrze wychowanym śmiertelnym księciu Krety. Iasion miał wielki szacunek dla rolnictwa i zawsze zwracał uwagę na sprawy lokalnych rolników z Krety, które dotykały serca Demeter. Cieszyli się intensywną i namiętną miłością, która niestety zakończyła się nagłą tragedią. Widząc wzajemną miłość dzieloną między Demeter i Jazjonem, Zeusem zawładnęła zazdrość i natychmiast zabił rolnika swoim piorunem.
Zdruzgotana Demeter przez wiele miesięcy zamykała się w swoich pałacach na Olimpie. Do czasu, kiedy zdecydowała się wyjść ponownie, urodziła Plutosa, pomniejszego boga, który przewodził bogactwom archeologicznym. Plutos często podróżował po całej Grecji i nagradzał najbardziej pracowitych rolników workami złota.
Ukaranie Erichtoniosa[]
Demeter broniąca swoich świętych drzew
Erichtonios, arogancki książę Tesalii, zamierzał zbudować sobie wspaniałą rezydencję. Jednak jedyne materiały budowlane, które uznał za odpowiednie, to masywne drzewa ze świętego gaju Demeter. Podczas gdy Erichtonios i pięćdziesięciu jego krzepkich przyjaciół wyruszyło, aby ściąć drzewa, Demeter pojawiła się przed nimi w przebraniu dziewicy. Podczas gdy starała się z nimi rozmawiać, Erichtonios całkowicie zlekceważył jej rady i wyśmiał Demeter. Jednak zanim zdążył ściąć jedno drzewo, rozwścieczona bogini zdjęła z siebie przebranie i wyrosła na ponad 100 stóp. Jako bogini żniwa, a więc i mistrzyni żywności, Demeter obarczyła Erichtoniosa nienasyconym głodem i pragnieniem. Po kilku tygodniach głód skłonił Erichtoniosa do wyczerpania swoich bogactw, a nawet sprzedaży własnej córki w niewolę. Jednak dziewczyna została uratowana przez Posejdona, który zabrał ją na Atlantydę i uczynił ją jej gospodynią. Sam Erichtonios w końcu zginął w biedzie i rozdzierającym bólu.
Pandora[]
Kiedy Zeus postanowił stworzyć nieodpartą Pandorę (aby ukarać tytana Epimeteusza za jego brata Prometeusza), Demeter nauczyła dziewczynę, jak skutecznie dbać o ogród.
Flet Ateny[]
Kiedy dumna Atena wykonała swój występ za pomocą nowo wynalezionego fletu przed Demeter, Herą i Afrodytą, boginie zaczęły chichotać i szeptać do siebie, a Demeter była tą, która wskazała, że rysy twarzy Ateny są komicznie wykrzywione podczas gry na flecie. Zawstydzona Atena uciekła w upokorzeniu i wyrzuciła flet z Olimpu, przeklinając go, by dał najgorszą sławę następnej osobie, która go znajdzie. Był to satyr Marsjasz.
Porwanie Persefony[]
Persefona, jej córka
Podczas gdy Demeter kochała wszystkie swoje dzieci, Persefona pozostawała jej ulubionym dzieckiem ze wszystkich tych, które brała na spędzanie razem wolnego czasu. Ze względu na jej nieodparte piękno, Persefonę często pożądało wielu bogów, ale Demeter nigdy nie pozwalała żadnemu z nich na poślubienie córki.
Persefona została jednak zauważona przez samego Hadesa. Chociaż był zdystansowany od swojej olimpijskiej rodziny, czuł się samotny i pragnął mieć żonę, która wypełniłaby tą pustkę. Po ujrzeniu pięknej młodej bogini, Hades szaleńczo się w niej zakochał, do tego stopnia, że po raz pierwszy zaniedbał się w swoich obowiązkach jako władca zmarłych. Wiedział jednak, że nadopiekuńcza matka Persefony, Demeter, nie chce nawet rozważyć małżeństwa swojej córki, więc zdecydował się porozmawiać z jej ojcem a swoim bratem Zeusem. Ten ulitował się nad niedolą swojego brata i zgodził się pomóc mu porwać Persefonę za plecami Demeter. Pewnego dnia, podczas gdy Demeter była zajęta, musiała pozostawić Persefonę pod opieką towarzyszących im nimf. Wtedy to Hades zdołał ją porwać. Przerażony krzyk Persefony został usłyszany tylko przez pomniejszą boginię Hekate.
Demeter ostatecznie uświadomiła sobie, że jej ukochana córka zaginęła i rozpoczęła długą podróż w poszukiwaniu jej. Poszukiwania byłyby bezowocne, gdyby Helios (który widział całe zajście ze względu na bycie tytanem słońca) ostatecznie nie opowiedział jej o tym, co się stało. W wyniku tego, zdruzgotana i rozgniewana Demeter nakazała ziemi stać się jałową i bezpłodną, dopóki jej córka do niej nie powróci (to z kolei wywołało jesień, a po niej zimę). Widząc głód i udrękę śmiertelników z powodu przekleństwa obłożonego na ziemie przez Demeter, Zeus został zmuszony do nakazania Hadesowi, aby zwrócił Persefonę jej matce.
Hades spełnił życzenie swojego brata, ale zanim Persefona została zabrana przez Hermesa (jedynego boga, który może swobodnie podróżować do zaświatów), ogrodnik Hadesa dał jej owoc granatu i przekonał ją do zjedzenia sześciu nasion. Z tego powodu Persefona musi pozostawać w zaświatach co roku przez czas sześciu miesięcy (czym tłumaczono cykliczną zmianę pór roku oraz następowaniu po obfitej i korzystnej w zbiory wiosny oraz lecie, niekorzystnej jesieni i zimy). Dzieje się tak, ponieważ Demeter nigdy nie mogła pogodzić się z tym, że jej córka musiała poślubić Hadesa i opuścić ją na ten czas. Dokuczliwość Demeter zwiększyła się przez tą sytuację, jednak Persefona została w ten sposób z mężem (którego z czasem pokochała).
Triptolemos[]
Triptolemos, książę Eleusis, który skierował Demeter do Heliosa (a następnie pomógł jej znaleźć Persefonę), został sprawiedliwie nagrodzony przez boginię: obdarowała go pięknym czerwono-złotym, uskrzydlonym rydwanem (ciągniętym przez dwa pytony) i nauczyła go sztuki rolnictwa. Następnie Demeter wysłał go na misję nauczania sztuki rolnictwa w całej Grecji. Kiedy Triptolemos nauczał Lynkosa, króla Scytii (i półboga syna Hadesa), sztuki rolnictwa, Lynkos nie chciał uczyć jej swoich ludzi, a następnie próbował zamordować Triptolemosa. W rezultacie Demeter zamieniła go w rysia i uczyniła z Triptolemosa nieśmiertelnego boga rolnictwa.
Percy Jackson i bogowie olimpijscy[]
Klątwa Tytana[]
Demeter osobiście występuje podczas zebrania na olimpie w dniu przesilenia zimowego. Według opisu Percy'ego miała ona ciemne włosy i zieloną szatę. Jej tron był upleciony z konarów jabłoni. Bogini głosowała aby ocalić życie Thalii Grace i Percy'ego Jacksona.
Ostatni Olimpijczyk[]
Demeter widzimy w Pałacu Hadesa, siedziała ona pomiędzy swoją córką Persefoną i Hadesem kłócąc się z nimi. Podczas spotkania z Nickiem i Percym wyglądała starzej i poważniej niż podczas rady bogów gdzie Percy pierwszy raz ją zobaczył. Była wyraźnie zdenerwowana obecnością herosów. Powiedziała również, że Nicowi przydałoby się pół roku za pługiem.
Później podczas Bitwy o Manhattan Demeter przybyła wraz z Persefoną i Hadesem na jego rydwanie. Powiedziała, że jej ojciec Kronos nie miał żadnego zrozumienia dla rolnictwa.
Charakter[]
Demeter raczej nie spotykamy w książkach o Percym Jacksonie. Bliżej poznajemy ją w Ostatnim Olimpijczyku. Została tam przedstawiona jako marudna, ale opiekuńcza i kochająca matka. Ciągle narzekała na Hadesa i twierdziła, że Persefona powinna wyjść za boga prawników albo lekarzy.
W książce Greccy Bogowie według Percy'ego Jacksona podkreśla się, że była łagodnego usposobienia (zazwyczaj) i jednocześnie bardzo waleczna. Potrafiła nieźle walczyć, gdy ją coś rozzłościło.
Wygląd[]
Jej wygląd dokładniej został opisany przez Percy'ego:
Demeter miała długie, jasne włosy w kolorze dojrzałej pszenicy. Na głowie nosiła wieniec z kłosów – nie jest to dla większości ludzi szczególnie atrakcyjny element, ale nawet nieźle to wyglądało. Lubiła też ozdoby z maków, które często rosną na polach (...). Na zieloną sukienkę narzucała ciemną szatę, więc, gdy chodziła, wyglądało to tak, jakby młode rośliny wyrastały spod żyznej ziemi. Towarzyszył jej zapach deszczu nad polem jaśminu.
— Percy o Demeter w Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Jeździła rydwanem zaprzężonym w dwa bliźniacze smoki, a przy boku miała swój lśniący złoty miecz. Podobno był on przekutym sierpem Kronosa.
Umiejętności[]
Demeter jako bogini urodzaju miała smykałkę do roślin oraz upraw rolnych. Mogła ona z łatwością siać, dbać oraz pomagać uschniętym roślinom. Jak podaje mitologia Grecka, Demeter obdarowała Ateńczyków umiejętnością uprawy roli oraz odprawiania misteriów.
Potomstwo[]
Meg McCaffrey, córka Demeter.
Nieśmiertelne dzieci[]
| Partner | Dzieci |
|---|---|
| Jazjon | Plutos |
| Okeanos | Dmia |
| Posejdon | Arion i Despojna |
| Zeus | Persefona |
| Karmanor | Eubolos |
Półboskie dzieci[]
| Partner | Dzieci |
|---|---|
| Karmanor | Chrysotemis |
| Jazjon | Filomelus i Korybas |
| Triptolemos | Amfiteus |
| Midas | Lityerses |
| Pan Gardner | Katie Gardner |
| Pan Gardiner | Miranda Gardiner |
| Phillip McCaffrey | Meg McCaffrey |
| Pan Ng | Billie Ng |
| Bezimienny mężczyzna | Nieznany z imienia grupowy domku 4 |
Inne[]
- Prawdopodobnie Zoe jest córką Demeter, ponieważ jej brat jest synem bogini.
Ciekawostki[]
- Demeter potrafi zniknąć w wirze kłosów i kwiatów.
- Uważa, że Nico jest za chudy i powinien jeść więcej owsianki. Ogólnie ma bzika na jej punkcie.
- Ciągle wtrąca do rozmowy coś związanego z rolnictwem i roślinami.
- Jej oficjalne zdjęcie zostaje po raz pierwszy umieszczone w książce Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona.
- Jej największą kapłanką jest jej córka (z Posejdonem) Despojna.
- W Eleusis, starożytnym greckim mieście kultu Demeter, odbywały się misteria eleuzyńskie na cześć bogini, jej córki Persefony i Dionizosa.[1]
Występowanie[]
- Złodziej pioruna (wspomniana; film),
- Klątwa tytana,
- Ostatni Olimpijczyk,
- Zagubiony heros (wspomniana),
- Pamiętniki półbogów (wspomniana),
- Znak Ateny (wspomniana),
- Dom Hadesa (wspomniana),
- Krew Olimpu,
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona,
- Greccy herosi według Percy'ego Jacksona,
- Ukryta wyrocznia (wspomniana),
- Mroczna przepowiednia (wspomniana),
- Labirynt ognia (wspomniana).