Szablon:Character Infobox
- Podoba mi się twoja muzyka - uznał Tyfon. - Może cię nie zabiję.
— Tyfon do Ajgipana (Pana)
Tyfon - najmłodszy syn Gai i Tartara, postrach Olimpijczyków. Dwa razy zaatakował Olimp. Po raz pierwszy pokonał go Zeus, a następnie został zwyciężony przez Posejdona i cyklopów.
Tyfon w książkach Riordana
Ostatni Olimpijczyk
W "Ostatnim Olimpijczyku" bogowie walczą z Tyfonem, który maszeruje by zniszczyć Olimp na Empire State Building. Mimo połączonych sił wszystkich Olimpijczyków, oprócz boga morza, jest on nie do pokonania. Posejdon, prowadzący swoją własną wojnę z tytanem Okeanosem w podwodnym pałacu, nie mógł dołączyć do innych. Herosi mieli mniej niż kilka dni, aby zorganizować obronę Manhattanu, zanim dotrze tam Tyfon. Ostatecznie Tyfon został pokonany przez Posejdona. Percy poprosił ojca, aby porzucił walkę z tytanem, by dołączył do bogów, którzy nie poradziliby sobie bez niego. Do bitwy dołączył, kiedy potwór dotarł do rzeki Hudson. Towarzyszyli mu cyklopi na czele z Tysonem. Razem spętali Tyfona, a pozostali bogowie, powoli odzyskujący energię, zaatakowali i wykończyli go.
Greccy bogowie według Percy`ego Jacksona
W dodatku do serii opisana została pierwsza próba ataku Tyfona na Olimp. Bogowie próbowali go powstrzymać, jednak uciekli, widząc jego oblicze. Na polu walki został jedynie Zeus, który postanowił walczyć samotnie. Mimo potęgi króla bogów, Tyfon okazał się od niego silniejszy. Kiedy obezwładnił Zeusa, wyrwał ścięgna z jego rąk i nóg, a następnie zabrał je ze sobą. Na pomoc bogowi przybyli Hermes i bóg satyrów Pan, którzy uknuli plan, mający pozwolić im odzyskać ścięgna. Ajgipan zajął Tyfona grą na piszczałkach, a kiedy potwór zażądał od niego pieśni chwalącej jego czynu, uznał, że żaden instrument nie wytrzyma dźwięków tak pięknej melodii. Chciał stworzyć nowy, bardziej wytrzymały od innych. Tyfon podarował mu ścięgna, które satyr miał użyć jako strun w swoim instrumencie. Następnie Ajgipan uśpił potwora muzyką, po czym oddał ścięgna Zeusowi. W zemście bóg zrzucił na Tyfona górę Etnę, pod którą został uwięziony na wieki.
Wygląd
Jak on wyglądał? Trudno powiedzieć. Zawsze otaczały go burzowe chmury. Z całą pewnością był WIELKI. Tak wielki, że jego łeb zdawał się sięgać nieba. Kształt miał mniej więcej ludzki od pasa w górę, ale nogi przypominały ciała boa dusicieli. Z każdej ręki wyrastało mu sto palców zakończonych łbami węży, z których każdy miał płomienne oczy i pluł jadem, a zatem kiedy Tyfon się wściekał, po prostu zalewał wszystko trucizną. Uniemożliwiało mu to na dodatek pielęgnację paznokci. Miał również potężne, skórzaste skrzydła, długie, splątane włosy cuchnące wulkanicznym dymem oraz oblicze, które nieustannie się zmieniało, co wyglądało tak, jakby miał sto różnych twarzy - każda kolejna brzydka od poprzedniej. Och, i na dodatek zionął ogniem. Wspominałem o tym?
— Opis Tyfona
Nigdy nie widziałem czegoś tak wielkiego jak ten olbrzym. Nawet moje półboskie oczy nie były w stanie dostrzec przez popiół i płomienie dokładnego kształtu, ale był on mniej więcej ludzki i tak ogromny, że mógłby używać wieżowca Chryslera jako kija do bejsbolu. Góra zatrzęsła się z ogromnym grzmotem, jakby potwór się śmiał.
— Opis Tyfona
Potomstwo
Razem z Echidną Tyfon miał wiele dzieci. Kilka z nich to: pies Ortros, Hydra, Chimera, smok Ladon, smok Peleus, orzeł atakujący tytana Prometeusza.