Ten artykuł jest jedynie nierozbudowanym zalążkiem artykułu. Oto sekcje, które wymagają uzupełnienia lub dodania: Olimpijscy Herosi, Charakter, Wygląd, Umiejętności.
Jeśli możesz, podejmij się misji rozbudowania go, aby Grover dostał puszkę.
Podoba mi się twoja muzyka – uznał Tyfon. – Może cię nie zabiję.
— Tyfon do Ajgipana; Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Tyfon (znany także jako Tyfeus) – ostatni znany i najpotężniejszy syn Gai oraz Tartarusa. Jego żoną jest Echidna. Jest jednym z najpotężniejszych wrogów, z jakimi zmierzyli się dotychczas Olimpijczycy.
Historia[]
Początki[]
Wściekła Gaja, której dzieci – tytani i giganci – zostali pokonani w dwóch wojnach postanowiła urodzić ostatnie i najstraszniejsze dziecko, którym był Tyfon. Został on mężem innego potwora, Echidny, z którą zrodził tak wiele potworów, że zaczęto go nazywać „Ojcem wszystkich potworów”.
Atak na Olimp[]
Pewnego razu za namowami matki, Tyfon postanowił zniszczyć bogów i przejąć władzę nad światem. Wszyscy bogowie poza Zeusem tak się przerazili potwora, że zamienili się w zwierzęta i uciekli do Egiptu zostawiając króla bogów samego na polu bitwy. Mimo potęgi króla bogów, Tyfon okazał się od niego silniejszy. Kiedy obezwładnił Zeusa, wyrwał ścięgna z jego rąk i nóg, a następnie zabrał je ze sobą. Boga nieba zaś ukrył w jaskini, której pilnował wąż. Na pomoc królowi bogów przybyli bóg złodziei, Hermes i bóg satyrów, Pan, którzy uknuli plan, mający pozwolić im odzyskać ścięgna. Pan zajął Tyfona grą na piszczałkach, a kiedy potwór zażądał od niego pieśni chwalącej jego czynu, uznał, że żaden instrument nie wytrzyma dźwięków tak pięknej melodii. Chciał stworzyć nowy, bardziej wytrzymały od innych. Tyfon podarował mu ścięgna, które satyr miał użyć jako strun w swoim instrumencie. Następnie Pan uśpił potwora muzyką, po czym oddał ścięgna Zeusowi. W zemście bóg zrzucił na Tyfona górę Etnę, pod którą został uwięziony na wieki.
Zachodnia Cywilizacja[]
Tyfon tak jak wszyscy bogowie przeniósł się wraz z Zachodnią Cywilizacją w inne miejsce. Jego więzieniem stała się wtedy Góra Świętej Heleny, która była tak jak w starożytności Etna, kuźnią boga kowalstwa, Hefajstosa.
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy[]
Klątwa tytana[]
Chejron wspomniał Tyfona jako jednego z potencjalnych potworów, którzy mogli być „Zagładą Olimpu” (którym w końcu okazał się Ofiotaur).
Ostatni Olimpijczyk[]
Bogowie walczą z Tyfonem, który maszeruje by zniszczyć Olimp na Empire State Building. Mimo połączonych sił wszystkich Olimpijczyków, oprócz boga morza, jest on nie do pokonania. Posejdon, prowadzący swoją własną wojnę z tytanem Okeanosem w podwodnym pałacu, nie mógł dołączyć do innych. Herosi mieli mniej niż kilka dni, aby zorganizować obronę Manhattanu, zanim dotrze tam Tyfon. Ostatecznie Tyfon został pokonany przez Posejdona. Percy Jackson poprosił ojca, aby porzucił walkę z tytanem, by dołączył do bogów, którzy nie poradziliby sobie bez niego. Do bitwy dołączył, kiedy potwór dotarł do rzeki Hudson. Towarzyszyli mu cyklopi na czele z Tysonem. Razem spętali Tyfona, a pozostali bogowie, powoli odzyskujący energię, zaatakowali i wykończyli go.
Wygląd[]
Tyfon na ReadRiordan
Dawniej[]
Jak on wyglądał? Trudno powiedzieć. Zawsze otaczały go burzowe chmury. Z całą pewnością był WIELKI. Tak wielki, że jego łeb zdawał się sięgać nieba. Kształt miał mniej więcej ludzki od pasa w górę, ale nogi przypominały ciała boa dusicieli. Z każdej ręki wyrastało mu sto palców zakończonych łbami węży, z których każdy miał płomienne oczy i pluł jadem, a zatem kiedy Tyfon się wściekał, po prostu zalewał wszystko trucizną. Uniemożliwiało mu to na dodatek pielęgnację paznokci. Miał również potężne, skórzaste skrzydła, długie, splątane włosy cuchnące wulkanicznym dymem oraz oblicze, które nieustannie się zmieniało, co wyglądało tak, jakby miał sto różnych twarzy – każda kolejna brzydka od poprzedniej. Och, i na dodatek zionął ogniem. Wspominałem o tym?
— Opis Tyfona; Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona
Obecnie[]
Nigdy nie widziałem czegoś tak wielkiego jak ten olbrzym. Nawet moje półboskie oczy nie były w stanie dostrzec przez popiół i płomienie dokładnego kształtu, ale był on mniej więcej ludzki i tak ogromny, że mógłby używać wieżowca Chryslera jako kija do bejsbolu. Góra zatrzęsła się z ogromnym grzmotem, jakby potwór się śmiał.
— Opis Tyfona; Ostatni Olimpijczyk
Był człekokształtny, lecz jego skóra przypominała mi kanapkę z mięsem, która przeleżała rok w czyjejś szafce. zielona, plamista z pęcherzami wielkości budynków o poczerniałymi śladami tysiącleci spędzonych pod wulkanem. Ręce miał ludzkie, ale zaopatrzone w pazury jak u orła. Nogi miał łuskowate jak gad.
— Opis Tyfona ; Ostatni Olimpijczyk
Ciekawostki[]
- Jego egipskim odpowiednikiem jest bóg pustyni, Set, a nordyckim Surtr.
- Możliwe, że jego dzieckiem jest lisica z Teumessos, chodź nie zostało to nigdzie potwierdzone[1].
- W Klątwie Tytana, Chejron nazwał go morskim potworem.
Występowanie[]
- Klątwa tytana (wspomniany),
- Bitwa w Labiryncie (wspomniany),
- Ostatni Olimpijczyk,
- Zagubiony heros (wspomniany),
- Greccy bogowie według Percy'ego Jacksona.